کاش

              کاش

کاش میشد،

 دست در خرمن خورشید کنی

خوشه ای نور بچینی

 بزنی بر سر زلف

بوسه ای پرت کنی بر لب بام

تا یکی باز کند پنجره نجوا را

***

کاش میشد

 در را بست

                تاسکوت را تجربه کرد

تنگ اند وه  ترک بر دارد

ماه بیاید پایین

پنجره راباز کند

وسلامی بدهد

****

کاش میشد

بنشینی لب جوی

سیبی  از باغ بیفتد در آب

سیب در دست تو باشد

وکسی هم ندود

 در پی آن

باغبان هم نگوید

سیب این باغ مرا گاز زده ای