اگــــــــــر «ظریــــــف» نبـــــود و ظــرافتـــــش در کار
کـــــــه مستقیـــــم بــــــر آن رهبـــــری نظارت داشت
انــــــرژی ای که بــــــر آن هستـــــــه ای شود اطلاق
بـــــــرای ملّــــــت و دولـــــت بســـی خسارت داشت
ز خـــدشـــــــــه ای که بـــــــر اصـــل نظام می کردند
جهــــــان و هـــر چــــه در او معنــــــی اسارت داشت
چنـــــــان لگــد بــــه تهیگاهمان «کـــــــــری» می زد
که کـــــور و کــــــر شـــــــــده دلهایمان نقارت داشت
در آن زمـــــان نــــه فقــــــط گنــــده لاتهـــــای جهان
کـــــه هــــر ضعیــــف از این سفره قصد غارت داشت
شبـــــانــــه روز بـــــه تحقیــــــر مـــــا کمر می بست
فلان رژیــــم کـــــه خـــــود عقــــده ی حقارت داشت
بــــه شــــاکلیــــــد حســـــن بوســــه می زند تحریم
کــــه در گشـــــودن قفــــــل درش مهـــارت داشت ...
خوشا کسی که چو «عباس خوش عمل» شب و روز
به کنج خلـــوت خــــود مطــــــــرح این عبارت داشت :
کمـــاجـــدان کـــه نجـــوشــــد بـــــرای مــن ، بهلـش
کــــه کلّـــــه ی سگ نــــــر جوشد اندر آن ... وولـش!