يکشنبه ۲۷ آبان
\\\\ شعری از محراب همتی(پرواز)
از دفتر شعرناب نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۳ ۱۹:۲۱ شماره ثبت ۳۵۳۷۳
بازدید : ۵۷۱ | نظرات : ۳۴
|
دفاتر شعر محراب همتی(پرواز)
آخرین اشعار ناب محراب همتی(پرواز)
|
"درد"
نام ِ اصلی و
سرآغاز ِ من است
بی درد
"اصالتم"
رسالت ِ خود را
در
بیراهه ی بی ثمری
گم می کند
سپیده ی روحم
با
سیاهی ِ پلیدی ها
بُر خورده
با
غربت ِ غریبه ها
اُخت ِ
آمیخته می شود
خود را
با
افسردگی و
خِباست ِ
گوشه گزینی اش
سرگرم ،
هر از گاهی هم
از
درز ِ نفسگاه ِ
پنجره ایی
بالا وزیده
به قداست ِ
خلوت ِ کسی
سرک می کشد
علیه ِ
حُکم ِ حاکمیت ِ
خوبی ها
طغیان می کند
نعش ِ
کالبد ِ عاشقی ام
آن طرف ،
روی دست های
"کناری" مانده وُ
از
دهان ِ روزگار عشق
افتاده
سرد ِ سرد
یخ می زند
.
.
.
"درد"
لازمه ی
بودن ِ من است !
***
"مشغله های کار ِ من"
روشنگاهان
لرزان و ریزان
پِی ِ
خویشتنم
در
زباله دانی ِ زمان
پِی ِ
پسمانده های خود
می گردم
تاریک گاهان
یافته جانم را
وصله می کنم
به تن ِ
پینه های
ژنده ی خویش ِ تنم
کنار ِ
خلوتِ خمیازه ی شب
گوشه ی تنهایی ِ رگ "های"
خیال ِ بافه ی
حصیر ِ خسته از
همسفری
وعده ایی هم
"رؤیا" می چینم
از باغ بالای شبِ
ستاره ها وُ
با
کفش بی مسح و
نعش بی وضو
روی خط خیال فردا"ها"
لولیده
می کَپَم
رو به امتداد ِ
سفر ِ
در به دری
تعبیری عریان تر
روزگاهان
پاره های
سلامت ِ
رگ ها وُ
روح ِ ریشه ام را
از لاشه ی
فرسوده ی
آلودگی ام
در
زباله دانی ِ زمان
جدا می سازم
شب گاهان
یافته های
ناجورم را
به ضرب ِ "زور"
"جور" می چینم
به تن ِ
دامن ِ پالودگی ام
تعبیر ساده ی قدیم گاهان:
"آشغال جمع کن هستم"
و تعبیر مدرنگاهان :
"بازیافت کُن ام"
اما
گرفتار ِ
دست های
حسرتم
که هنوز هم
قطعات ِ
کامل خود را
نیافته ام ...
عاقبت
خود را از
زباله دانی ِ زمان
پس می گیرم
شغل ِ
دشواری ست
"زندگی جان"!؛
باور کن
باور کن
نمی دانم!
این هذیان ِ قَلَیان
از شاعر ِ
سرگشته سخن
چه خط ِ ربطی
به پرهای
سَیّال ِ
"پرواز" وُ
پریدن دارد ؟!
من
پر از
گلایه از
خویشتن ِ
خویشنتم ...
از مجموعه ی:
فراسوی اینجای زندگی «محراب همتی(پرواز)»
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.