ﮐﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﮐﻪ ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ ﻋﻠﯽ ِ ﻣﺮﺗﻀﯽ
ﺻﺎﺣﺐِ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺣﻖ ﺩﺭ ﻣﺤﺸﺮ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺟﺰﺍ
ﯾﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﯽ ﯾﺎﺭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭی ﮐﺠﺎﺳﺖ
ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺟﺎﻧﺶ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻓﺪﺍﺳﺖ
ﺳﺒﺰﻩ ﻭﮔﻞ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺎﺯ ﻭﻧﻌﻤﺖ ﺷُﻬﺮﻩ ﮔﺸﺖ
ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺭﯾﺸﻪ ﮐﺮﺩی ﺗﻴﻎ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣُﻬﺮﻩ ﮔﺸﺖ
ﺩﺭ ﺍُﺣﺪ ﺟﺎﻥ ِ ﻧﺒﯽ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑِﺪﯾﺪ
ﺑﯽ ﺯﺭﻩ ﭼﻮﻥ ﺷﻴﺮ ﻏﺮّﯾﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺩﻭﯾﺪ
ﺟﻦ ﻭﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﺑﺎﻻ ﺑَﺮَﺩ
ﺩﺭ ﺷﺐ ﻣﻌﺮﺍﺝِ ، ﺍﺣﻤﺪ، ﺑﺎ ﻋﻠﯽ ﺑﺎﻻ ﺭَﻭَﺩ
ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺫﺭﺓ ﺍﻟﻤﺜﻘﺎﻝ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭﺳﺖ
ﺩﺭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺷﻴﺮ ﺑﻴﺸﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﻭﻣﻬﻤﺎﻥ ﺍﻭﺳﺖ
ﻗﺪﺭﺗﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺣﮑﻢ ِ ﻗﺎﺿﯽ ﺭﺍﺿﯽ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎ ﯾﻬﻮﺩی ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻋﺪﻟﺶ ﻗﺎﺿﯽ ﺍﺳﺖ
ﺍﻭ ﮐﻪ ﻋﻤﺮی ﺩﺭﺩ ِ ﺩﻝ ﺑﺎ ﭼﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ، ﺍﻭ ﻋﻠﯽ ﺳﺖ
ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻧﺜﺎﺭ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﺍﻭ ﻋﻠﯽ ﺳﺖ
ﺩﺭﻣﻴﺎﻥ ﮐﻌﺒﻪ ی ﺩﻝ ﺩﯾﺪﻩ ﻭﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﺮﯾﺴﺖ
مُهرِ " ﻓﺰﺕُ ﺭﺏِّ ﮐﻌﺒﻪ" ﺷﺎﻫﺪ ﻋﺸﻖ ﻋلیست
ﺑﺮ ﺩﺭ ِ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ی ﺩﯾﻦ ﻫﺮ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﺪ: ﯾﺎ....... ﻋﻠﯽ
ﻫﺮ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺮ ﻧﺒﯽ ﻫﺮ ﺫﺭﻩ ﮔﻮﯾﺪ: ﯾﺎ...... ﻋﻠﯽ
ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻣﻮﻻ ﺍﻟﻤﻮﺣﺪﯾﻦ
ﻣﻴﺮ ﺯﺍﻫﺪﯾﻦ ، ﺷﺎﻩ ﻋﺎﺭﻓﻴﻦ
ﻭﻋﺸﻖ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭی ﺯﻣﻴﻦ
خرداد 90