سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 28 آبان 1403
    17 جمادى الأولى 1446
      Monday 18 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۲۸ آبان

        دست بالا اَخی

        شعری از

        سلیمان حسنی(حامی)

        از دفتر سلیمان حسنی نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۳ ۱۵:۵۲ شماره ثبت ۳۳۷۴۱
          بازدید : ۴۸۳   |    نظرات : ۲۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سلیمان حسنی(حامی)

        یادش   بخیــر   آن   روزگار
        آن   روزهـایِ    چون   بهار
        با دوستان خوش  بوده ایم
        بدجور  دلخــوش   بوده ایم
        اما  زمــان  فـوری  گذشت
        کوهِ غمی بَر دل نشــست
        یک  روز  کلّ   بچــه هـــــا
        آمــــاده  پشـــتِ سنـــگرا
        دشمن شلوغش کرده بود
        تانکِ   زیـــاد  آورده   بـــود
        مشــکوک بود  اعمالشـان
        آن طـــور قیـل  و قالشــان
        بیـــدار یــاران ، زین  سبب
        تا صبـــح ، از آغــــازِ شـب
        از بهــــرِ  برخی   کــارهــا
        جائی نبـــود آن  لحظه ها
        آفتـــــــــابه را  بـرداشــتم
        پـــا ، آن  طرف بگذاشــتم
        از بهــــــرِ رفــعِ   مشــکلم
        ازفــــکرِ دشــــمن  غـافلم
        آن پشت چون حاضر شدم
        آن دشـــت را ناظـــرشـدم
        ناگَه  صــدایِ خِش خِشی
        بَر خــاک، چون باپـا کِشی
        آمـــد به گوشــم نا گهــان
        گفتم چه باشـد؟ این زمان
        دقّت  چـو کردم سـویِ آن
        دیدم  عــــراقی  را نهـــان
        در پشـــتِ  تَل آمــاده بود
        خــودرا چه بَد جا داده بود
        رفتم  نهـان پشتِ سَـرش
        ترسیــــدم از آن  هیـکلش
        آن  لــــوله یِ   آفتـــابه  را
        کـــردم  نشــانه  گُـرده  را
        گفتم که دســت بـالااَخی
        آرام  از جــــــایت  وَخــی
        بیچــــاره او  از جــــا  پرید
        آفتـــــابه یِ  مـن را ندیـد
        دستـــان بالایِ  ســــرش
        بُردم به  پشتِ سنــگرش
        تحــویلِ   یـــاران  دادمش
        بی  اســـلحه آوردمــــش
        چــــون او سلاحم  را بدید
        خندیـــدآن دشــمن شـدید
        این شعر را از خاطره ای که در جبهه شنیده بودم  گفتم.امیدوارم خوشتون بیاد.
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3