سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 7 دی 1403
  • سالروز تشكيل نهضت سوادآموزي به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
  • شهادت آيت الله حسين غفاري به دست مأموران ستم‌شاهي پهلوي، 1353 هـ ش
27 جمادى الثانية 1446
    Friday 27 Dec 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      جمعه ۷ دی

      نیم کمال

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۶ دی ۱۳۹۳ ۰۹:۴۴ شماره ثبت ۳۳۷۰۳
        بازدید : ۵۰۸   |    نظرات : ۶۹

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      نيم كمال
      روزگاري   يكي   به   نيم     كمال
                    ياد  ارباب  خود  شدي  به    جمال
      گفت  قد  او  بود  رشيد   و    بلند
                     خوش تراش آن بدن و موي  كمند
      با  چنين   قد   مرا    بود     ارباب
                     هيچ   كس    نبيند   آن   در خواب
      او  بلند  و  رشيد  و  خوش   اندام
                       چه   كسي  مي توان  چنين   اندام
      ديگري گفت  اي  رفيق  بس  است 
                     آدمي   بس   بلندتر  از  او  هست
      قد  او  گر  بود  يكصد  و  شصت
                      آدمي   ديده ام   بلند  به    دوصد
      او  بلند  و  رشيد  آمدي  به   نظر
                      چون  قياسش به خود نموده  نظر
      قد تو يك صد است  و  چهل   بود
                        زين   سبب    رب   تو  بلند    بود
      ناگهان  بر جهيد   نوكر   از    اين
                        با   صدايي   بلند  و  پر  از    كين
      گفت قد آدم چو بيش  از اين باشد 
                      نقص، در  جمال  از   اين     باشد
      قد آدم  كه  يكصد  و پنجاه   است
                       اين چنين قد بود كه پا   برجاست
      يك صد وشصت كمال آن    باشد
                       بيش  از آن  بي ثمر از  آن  باشد
      اين  همه  قصه  گفتمت  كه    بدان
                       هر كسي  خود  تراز  هم  كيشان
      كمتر از  قد  خويش  نقص     داند   
                     كمي  بيشتر   كمال   كس    داند
      چون  كسي    بيشتر   پديد    آمد
                         باز   نقصي در آن  به  ديد  آمد
      بي  ثمر مي شود  چنين      فردي
                        متهم    مي شود   به   بي دردي
      اين   چنين  در علوم  نيز      بيني
                        سود  دانش   به  قدر  خود  بيني
      كمترش،   نقص  در   نظر      آيد
                         بيشترش   نيز   بي    ثمر     آيد
      گفتمت  خرده اش  مگير به    ديد  
                        آنكه   ارباب  خويش  افضل ديد
      آنكه  گفتا  سرآمدست  به  زمان
                         علم   ارباب    آشكار   و    نهان
      در  تعجب  شود  همو ز   كسان  
                       چون  بدانند  رب  او  چو خران
      روز و شب مي رود  به  انديشه
                           شايد  اين  تهمت است بي ريشه
      نوكر   ار  علم      بيشتر    يابد
                          نقش    ارباب     بي ثمر     يابد
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      3