فاتح دریا

دلم به ياد تو افتاد و شد دوباره هوايي
چقدر واژه بميرد غزل غزل تو بيايي
نشسته ام به اميد تو ای حماسه شيرين
بريز آمدنت را به کام تلخ جدايي
ملال نيست اگر با سپاه گريه بجنگم
اگر تو فاتح دريا، دچار صلح و صفايي
به این کرانه سفر کن ببخش بر من و بشکن
فروغ صاعقه ای را، طلسم مرگ صدايي
چقدر فاصله بين من و الهه چشمت؟
چقدر مانده نگاهي به روي من بسرايي؟
بهانه ایست رسيدن ، مسير هجر تو زيباست
چه خوب روز و شب ما نمی رسند به جايي
مخواه آخر افسانه ها به ميل تو باشد
وصال لیلی و مجنون بگو که با چه بهایی؟