زن!

قابل توجه ان دسته از عزیزانی که در فضای مجازی دست نوشته های من خادم و دیگر عزیزان را با نام خود و یا بدون ذکر منبع منتشر می نمایند خواهشا عاجزانه تمنا دارم نکنید . خاک پای شما هستم فرزندانم را در شناسنامه های خود ثبت نکنید.

با سلام از همراهان و بزرگواران عزیز تمنا داریم تحت هر شرایطی از بحث های جانبی بخصوص در مورد اتفاقات و حواشی اخیر سایت در تمامی سطوح سایت اعم از عمومی و خصوصی شدیدا خوداری نمایند .
اگر ما نوکری شما را در این غافله ادیب می کنیم یعنی می دانیم چی به چی است و از ریز و درست قضایا در سایت خبریم داریم !
لذا بهترین گزینه برای حفط ارامش و نشکستن حرمت ها عدم حمایت ایکس از ایگرگ است و تنها پرداختن به امور شعر و شاعری....بحمدلله همه فهیمند و صاحب زبان و امر و ما صاحب گوش شنوا
هر موردی که بوده و هست و پیش خواهد امد.... عاجزانه از قبل توصیه نمودیم به مدیریت سایت بدون واسطه در میان بگذارند تا درگیر ذاقه ها و فتنه دشمنان قلم و سایت قرار نگیرند .از درک بالایتان پیشاپیش متشکریم ...
ازادانه امدید و ازادانه مختارید بمانید و بروید و از همه مهمتر بدون واسطه می توانید با ما گفتگو کنید و نیاز به تریبون ناطق به اسم شما در سایت ندارید یا حق

سلام اینان اشتباه کردند که به شما روی اوردند!
همانطور که از روز اول اطلاعیه دادیم و حتی ذکر نام نکردیم که کی و چه اشخاصی قوانین سایت را زیر پا گذاشته ونظردهی شان مسدود شده است خواهش کردیم تنها از طریق( ارتباط با ما)در ارتباط باشند اما باز به قولی لقمه را دور سر خود چرخاندن .... !
کاربر متخلف خود سکوت کردند و تریبون را دادند دست دیگران که جایشان حرف بزنند!
کامنت هایشان راتیک نقد می زند ما انها را به صورت کامنت عادی تبدیل می کردیم که از ستون اخرین نقد ها خارج شوند و باعث حاشیه نشوند اما فایده نداشت ..
لعنت بر شیطان کردیم و برای حفظ ارامش دو باره نظردهی شان را باز کردیم ( با اینکه قرار بود برای یک هفته مسدود باشند برای عدم رعایت قوانین سایت )به بیست و چهار ساعت نکشید انها را باز کردیم باز خودشان سکوت کردند و بجایشان کسان دیگر را می فرستاند که حرف بزنند ای کاش فقط حرف بود کار به فحاشی کوچه خیابانی به ما و اعضا
در بخش مشاعره رسید متاسفانه
که باز ما مجبور شدیم نظردهیشان را مسدود کنیم این تمام حقایق بود
برای همین عرض کردم اشتباه کردند به شما یا غیر رو اوردند و باز راه را اشتباه رفتند !!
همانطور که از روز اول گفتم این راهها نتیجه نمی دهد و نخواهد داد این راهش نیست که کسی یا کسانی بیایند در سایت هر جور دوست دارند دوستانی را دست چین بکنند و ادرس تلگرام و سایت و اینستاگرم و اتساپ بدهند و گروه و قبیله درست کنند بعد بخواهند انهارا اهرم کنند تا به انها تویی گفته شود در سایت بر سر ما و سایت پُتک کنند .
قبلا ها در طول ده سال نوکری ما به ادبیات ایران زمین بارها این گونه اقدمات را ما و اعضا دیدیم و لمس کردیم قدیمی ها خوب یادشان می اید ما چی می گویم و برای همین تنها یکی از دلایل ما از ده ها دلیل ..
درمنع رد و بدل کردن شماره و ایدی و گروه و سایت همین بود که بارها به صورت اطلاعیه و ایمیل گروهی و حتی به صورت شخصی به دوستان گفتیم ممنوع است و باز عمل نکردند! که ترکش هایش را این اواخر همه دیدید به سند.
و در اخر جناب نصر اللهی عزیز خواهشا نه شما و نه کسی دیگر راجب این موضوع در عموم صحبت نکنید برای اخرین بار هرکسی هر مشکلی دارد بدون واسطه از( طریق ارتباط با ما) ایمیل و پیام دهد والسلام نامه تمام.

در ضمن شاید زنان از لحاظ وزن مفز کمتر از اقایان در حدچند گرم نقص داشته باشند !اما از لحاظ فهم و شعور چه بسا بالاترند نوشته خودرا ویرایش و حذف کنید تا ما حذفش نکردیم!!

زن روزنامه‌ای

گُر گرفته از آتش‌ست

در دستان مردی

میان طوفان،

که مشغولِ خواندن

روزنامه‌ی صبح است

فڪری احمدی‌زاده، ۲۱/ ۱۰/ ۲۰۱۴، لندن - انگلستان

درود استاد ارجمند

افراغ اندیشه‌ی بسیار زیبا و گیرایی را با تمثیل و تشبیه خلق نموده‌اید.

واژه‌ی (روزنامه) را در سطر نخست آورده‌اید و در نهایت در سطر پایان نیز تکرار نموده‌اید؛ به این ترتیب آرایه‌ی رالعجز علی الصدر نمایان شده‌است.

*
پیرامون درایت یک زن:
بی‌شک قدرت احساس یک زن، بسیار زیاد است؛ وگرنه چگونه است که از دیرباز در اکثر جوامع، معمولا سن زن‌ها از همسرانشان کمتر است؟

از دیدگاه مذهبی نیز آیا نمی‌تواند یکی از دلایلی که دختر شش سال زودتر از پسر به تکلیف شرعی می‌رسد و خداوند او را به عنوان یک انسان شایسته به حضور می‌پذیرد،
کمال و فضیلت بیشتر و قدرت درک و شعورش باشد؟
انسان وقتی به‌ تکلیف می‌رسد، حق تملک بر اموال، حق ازدواج، حق داشتن بسیاری از مناصب و حقوق دیگر را داراست و دختر در نه سالگی از چنین حقوقی برخوردار می‌شود.
دختری که ۹ سال او تمام است از نظر احکام دینی شهادتش مسموع است؛ _براساس فتوا به جواز اقتدای زن به زن، پشت سر او می‌توان نماز خواند_؛ استقلال اقتصادی و حق تصرف در مال خود را دارا است؛ در حالی که این امور در پسران چند سال متاخرتر است. بنابراین دختران هر چند از نظر سنی کوچک‌تر از پسران باشند؛ امّا از نظر شخصیت بزرگترند.

*
سزاست الان که ایام فاطمیه نیز هست، گفته‌ای از امام خمینی (ره) را پیرامون مقام زن زمزمه نماییم:
«زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن پرورش دِه زنان و مردان ارجمند است. از دامن زن مرد به معراج مى‌‏رود. دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است‏.» صحیفه‌ی امام: ج ۷، ص ۳۴۲.

*
به حکمِ:
کم گوی و گزیده گوی چون دُر
تا ز اندک تو جهان شود پُر
(نظامی)
به نظرم همین مختصر کافی‌ست برای بحث.
در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.

مانا باشید در پناه مهر یزدان پاک!

بهتر است بگوییم:
زنِ روز، نامه ایست گُر گرفته از آتش/
تمامیِ زنانه گی و روزْمرگی و روزمَره گیِ امروزی و حالییَتیست چونان نامه و خاطراتی که لهیب عشق را بر رسایی به فراتر میانِ بازوانِ سفت و زمخت و سنگینِ مردانگی فریاد میزند.همین مرد که در کوران و مدرنیته یِ افسارگیسخته میشورد و میتازد و گرفتارِ بازخوردِ سرد طوفانهای زندگی میشود دستِ آخر در بورانِ فلاکتبارِ زندگی به گرمایِ عمیقِ آغوشِ عشق و زنانگی پناه میبرد.آنوقت پگاهان،در لذتی فرحناک و فرخْوَش کیفَش را میگیرد و آسوده به سر کار میرود و از روزنه یِ زیباییهاییِ زندگی روزنامه میخواند ( آنها،یعنی زنان بسیاران بر گردنِ تاریخ حق دارند...)


یادِ شعری افتادم که در همین حالات سرودمش:


ابری شده چشمانِ من از خواب و خیالَت
گیسوی ِ پُر از چینِ شَب و سایه ی خالَت

خطهایِ لَبَت،خاطره یِ بوسه یِ آن روز
تو بوسه ندادی به من ای دوست،حلالَت


/////////////////////

زن روزنامه ای
گُر گرفته از آتش ست!
در دستان مردی _
میان طوفان،
که مشغول خواندن
روزنامه صبح است.


چرا روزنامه؟
آیا این موضوع تمامه یِ دانائیست؟
که با سرکوفت و تشری آنا به احتراق میکشاند؟
زبانِ سُرخِ نالیچارگوئیست که عشق را در مخیله یِ طوفانِ نابرابری می جوید؟
یک آسودگی،یک خویشتن پنداریِ جنسیتی
صبح تیتری میشود:
زنی در طوفانِ عبوسِ پستوها
به طلبِ عشقِ ناخوانده ای
سه ارابه مرگ به عاریت گذارده بود
ابلیس اما از دریچه یِ گنگِ طاقبازِ خیالاتِ مَردی
میخندد و میگریزد
قــــــــــسم میخورم
کـــور شوم اگر دروغ بگویم
سلام.خوبی؟
مثل همیشه روزنامه را مچاله میکنم و در سطلِ آرزوها می اندازم
چقدر این رُژِ صورتی به صورتت می آید
خوبی اصلا؟