خواستم شــــرح جفـــاهـــای تـــو را بنویسم
مو به مو آنچـــه به مـــن رفته جفــــا بنویسم
لرزش دست و تپشهای دل و جــــاری اشــک
سدّ راهم شــــده نگـــــذاشتــه تــــا بنویسم
پـــــدر عشـــق بســـوزد که قلــم دستم داد
تــــا خطاهــای تــو را جملـــه ســزا بنویسـم
بـــایــــد از سـر بگذارم گله هایی که مراست
و به دلخــــواه تــو بی جـــا همه جـا بنویسم
نارواها کـــه تــــو در حـــقّ دل من کـــــردی
بشمـــارم همـــه را لطــــــف و روا بنویسـم
بیــت بیــت غـــزل دفتـــــر دل را هـــــرشب
یـــــا بخـــوانــم بـــه تمنّـــای تو یـــا بنویسم
شب قــدری که تو در خــاطــر من گل کردی
جزو محبـــوب تـــریـن خـــاطــره ها بنویسم
سالها رفت که در اوّل منظــومـه ی عشــق
مــانــده ام نـــام تــو یــا نــام خـــدا بنویسم!
شرح این قصه ی جانسوزنه حرفیست که من
بر ورق پــاره ی هر بــی ســرو پـــا بنویسم
دفتر عمـــر مــن از یـــاوه ســرایی پــر شد
یارب این تــوبـه ی ناکــرده کجــــا بنویسم؟!