تقدیم به استاد طوفان

وقتی که تو استادی و  من رهروی  کویت 

بر عالم و  آدم ندهم دانه  مویت 

هر دم که بگوید دل  و من هم  بنویسم 

مشتاق به  آنم که  ببینم رخ  و رویت 

ای کاش نمایم  گذر از  مرکز کشور 

تا با  دل مسرور  شوم سمت  و به سویت 

باید که  شوی اسوه و  الگوی  جوانان 

تا موعظه  گیرند از  آن خصلت و  خویت 

از وقتی  (رسول)  میوه کالی  به ادب بود 

مستانه شده  از می کم یاب  سبویت 

من دلشده  شعر و  هنر مندی  (طوفان)

اما به  از آن عاشق اخلاق  نکویت 

*********

تقدیم به  استاد گران قدر  آقای عباس یزدی (طوفان)

با عرض  پوزش به خاطر  اشتباه من  لطفا  نظر خود را  ارسال کنید