آن واژه پاک

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر عباس بر آبادی

آخرین اشعار ناب عباس بر آبادی

زنگ ادبیات علی ساکت بود
در جمع، ولی انگار خودش تنها بود

معلم رو به علی کرد، گفت:
علی، درس دیروز صرف فعل بود و زمان
بلدی؟
خوانده ای؟

علی باز ساکت بود
انگار کشتیش غرق شده، محو تماشای افق، غصه اش پیدا بود

معلم به علی گفت:
نشنیدی؟
چه شده گنگ و منگی
ها! اینجایی!؟؟


علی اما آرام، با بغض گلو گفت:
فعل سه صورت دارد

گذشته آن ، دیروز است
از وا ژه ما، حاصل ساده تکرار من و او، لبریز است

حال، همین الان است
که در آن هر کسی، انگار به کا ری مشغول است

آینده آن، فرداهاست
مادرم می گوید، حاصل این روزهاست

باز سکوتش ممتد شد
معلم این بار اما، با کمی مهربانی گفت:
خوب ،علی، می گفتی
صرف کن فعلی را که در آن فاعل آن خود بودی

علی اما اینبار صدایش لرزید
زود نگاهش را ز معلم دزدید

کمی بعد گقت،
دیروز
من او را دوست داشتم
او مرا دوست داشت
ما همدیگر را دوست داشتیم

ساعت اما، هی گشت و گشت
گرمی آن دستها، سبزی آن روزها، آخر گذشت

بعد وقتِ اندکی، امروز شد

من او را دوست دارم
او آن غریبه را دوست دارد
آنها همدیگر را دوست دارند

لیک ترسم همه از فرداهاست
صرف این فعل حاصلش یک عمر تنهایی،مرگ همه رویاهاست

روز فردا اما، می دانم

من او را دوست خواهم داشت
او آن غریبه را دوست نخواهد داشت
آنها همدیگر را دوست نخواهند داشت

درکلاس همهمه ای گنگ برپا شد
معلم اما این بار ساکت شد، سکوتش ممتد شد


بعد با بغض فرو خورده به آرامی گفت:
علی، درک زمان آسان نیست
فعل افراد انگار وا ژه ای گویا نیست

صرف فعل تو، صرف فعل همه است
اگر آن فعل صرف نمی شد
آن پاک انکار نمی شد
تو پر از خاطره بودی
او پر از خاطره بود
.
.
من پر از خاطره بودم

۰

شاعر درخواست نقد دارد