درد خـــود را نتوان چون کــه مـــداوا کردن
چاره ای نیست به جــــز صبر و مدارا کردن
روزگاری است که ابنـــاء بشر صف در صف
ایستـــادنــــد پـــی معـــرکـــــه بر پا کردن
این یکی سعـی بلیغـش همه در مچ گیری
وان یکی بستــــه کمـــر از پی افشا کردن
بــه همان قــــدر کـه میزان تخلّف بالاست
متـــداول شده در جــــامعــه حـاشا کردن
عدّه ای در پـــــی نــــابـــودی ارزشهاینــد
به مـــــوازات حـــقوق بشــر احیـــا کردن
گاه گـــوینــــد کـه یکتــــــا گهــــــر آزادی
رفت از دست و محال است که پیـدا کردن
گاه نیــــزازپـــی طـومــارنگاری شب وروز
کارشـــــان هست تمنّــــا و تقــاضـا کردن
به دو صـد کــار خطـــا متّهمش می سازند
گر ابـــــا کـــــرد یکی فرد ز امضــــا کردن
دل ما جعبه ی رائـی است که ابطالش را
خواست چون خسته شدازبستن وازواکردن
ثروت اندوز اگر کلبـــه ی صــــد میلیونیش
کاخ شـــدّاد شــــد از بعــــــد مــطلّا کردن
کلیه ی خویش فروشد ولـــــی آسیب پذیر
تحت عنــــوان فــــداکــاری و اهــــدا کردن
به دیاری که فـــــزرت همــه قمصــور بـود
نتوان خنـــده بجـــــا کردن و بیجـــــا کردن
توی این دوره ی سـرسام خوشاحال کسی
کـه فقط عــــــادت اویســـــت تماشا کردن
نظر «شـــــاطـــر*» اگــر می طلبی ، البته
کیف بــــایست که بــــا طنـــز مهنّــا کردن!
___________
«شاطرحسین»نام مستعارم در شعرطنز است و سالها با این نام آثارم در مجله و ماهنامه ی گل آقا -که عضو هیئت تحریریه اش بودم- چاپ و منتشر شد.