تا نفس در سینه و جان در تن است

تا نفس در سینه و جان در تن است
وصف حال عشق واجب گفتن است
هر چه وصف روی خوبی کرده ام
در حقیقت حق در او آبستن است
زاهد ار از گفت ما گشته ملول
چارۀ او گوش خود بگرفتن است
هر چه می گوید ورا عهدۀ خودش
هر چه می گویم مرا بر گردن است
من اگر بد می کنم بر خود کنم
این چه اخمی است و چه آشفتن است
هر چه غیر وصف او آید به گفت
در حقیقت عمر زایل کردن است
بارها گفتم ترا ای مرتضی
چاره در خاموشی و بنشستن است

مرتضی