تقدیم به مهربان همسرم وتمامی زنان و مادران عزیز...
فرشته بی بال
زن را خدا فرشتــــــــــــــه ی بی بال آفرید
در تار و پود و جسم و تنش ، عشق را دمید
او را پُر از محبت و آتشفشـــــــــــــــانِ مِهر
پاک و لطیف و منشأ هر شادی و امیـــــــــد
هرجا که پا گذاشت بهشتـــی فراخ شـــــــــد
با زن تمام غُصّــه به پایانِ خود رسیـــــــــد
آغاز کرد روشنـــــــــــــیِ روز با رُخش
خورشیـد نیز جنسیتش را از او بِدیـــــــــــد
از چهره ی قشنگ و همان چشــــمِ نافذش
این ماه را به خاطرِ زن ، ماه تاب دیـــــــــد
با عشق و مهر و عاطفه ، از خودگذشتگی
بنیـــاد کرد خانــه و بر آن وفا کشیــــد
شایستــــه باد نام گذاری بر او چنیـــــــــن
زن را فرشته ی بی بال ، چون نهیـــــــد
زن داد مرد را که نه ، انسانِ بر زمیــــــن
شادی ، طراوت و تپشِ قلب از او نویـــــد
بخشنده ایست زن که ببخشد وجودِ خویش
با ببخشش برای جهان عشق را خریــــــــد
ناصر ترهنده ( یارا ) فروردین 93 –مسجدسلیمان( M.I.S )