پریسکه:
سر درون چوب نموده است
به رویِ حرفِ زور
میخ
.......................................................
تبر اندیشه ی سبز دارد
حال که درختان
شانه خالی نمی کنند
از زیر بار آتش
..........................................................
ستون فقر شکسته شد
در خانواده ی ما
از وقتی که
پدر بر ویلچر نشست
............................................................
چه سود
که بهار نامت نهادند
وقتی هرگز
تو را تحویل نمی گیرم
.........................................................
تو
اثر انگشت من شدی
از آن زمان که
بر تو انگشت نهادم
.........................................................
درخت آتش می گیرد
وقتی که
با ذره بین می نگردش
خورشید
........................................................
این زمستان جا پای کمتری داشت
آغوش دیوارها گرم
.......................................................
حزب ابرها مشخص شد
توده ای
........................................................
سپید:
آزادی
قله یست
که برای فتح آن
تمام انسان ها باید به هم وصل شوند
..............................................................
هایکو:
اواخر زمستان
از فواره ی درخت بیرون زد
بهار
...
درخت پر میوه
شاخه های لاغر
سخاوتمندترند
احسنت
پریسکه های زیبایی خلق کردید