زیان زبان

دفتر پند و داستان

زیان زبان

یارمی !    ،   گاهی زبانت کل* شود

از حقیقت  ، چشم تو  ،  تنبل** شود

گر موافق نیستی         با این سخن

داستانی   ،  این چنین  ، بشنو ز من

گفته شد   ،   روزی سه آدم بوده اند

امر قتل هر سه را         هم داده اند

با گیوتین   ،      سر ز تن گردد جدا

حکم آنان         این چنین گشته روا

یک وکیل و عالم و      یک مرد دین

کشتن آنان          بود از قهر و کین

اولی را چون که شد          در مشنقه***

سر به زیر و     قلب او چون محرقه****

پرسشی از او شد ،    ای والا جناب

آخرین حرفت چه باشد  ، قبل خواب*****

گفت چون من  ،      آن خدارا عابدم

او مرا سازد رها    ،      من ساجدم

هر کسی کو آن خدا     ،   یارش بود

بر توکل ،   بی گمان   ،   کارش بود

تیغ برنده رها گشتش      ،      ولی

نیمه ره ماند و           نیامد بر ولی

زین سبب این مرد دین چون شد رها

نوبت آن یک وکیل          آمد به جا

هم ز او پرسیده شد    ، او در جواب

گفت رب را کی شناسم   ، این سراب

من که می دانم  ، عدالت هست و داد

با چنین امید   ،         قلبم پر ز شاد

تیغ آمد  ،  نیمه ره    ،    باز ایستاد

آن وکیل  ،  از این بلا هم  ، سر نداد

نوبت عالم که شد   ،      پرسیده اند

گفت رب و داد !    ،     آیا دیده اند؟

این دو تا را      من نه بینم در عیان

هر چه بینم   ،   آنکه ظاهر در جهان

حال  ،   می بینم   ،     طناب دار را

گیر دارد     ،      می شناسم کار را

کارپردازان   ،           نگاه انداختند

بند را در حال              راه انداختند

چونکه تیغ آمد   ،  سر او ، با شتاب

سر ز تن برد و       نیامد زو خطاب

این سزای نا به موقع      گفتن است

گه بهایش جان   و گه  لو رفتن است

لب فروبندی  ،     به جز وقت ضرور

در امان باشی            ز آفات شرور

از برایت این زبان   ،    همچون سپر

او نگهدارت شود  ،      از هرچه شر

ور تو   ،   از او ،  بد نگهداری کنی

او بلا آرد    ،    از او ،    زاری کنی

* کل شود = کوتاه شود

**تنبل شود = هیچکاره شود

***مشنقه = محل آویختن به دار

****محرقه = تب دائم

*****اینجا خواب تعبیر از مرگ است