دربدر

گشتم اندر واژه‏ اى در باب عرفان دربدر
هر كه را ديدم بجز درويش و مستان دربدر

در ميان حلقه هم درويش و هم مست حاضرند
يوسفى هم در پى يعقوب و كنعان دربدر

نى به دف گويد بيا چنگى به دلها افكنيم
دف به نى گويد چه سودى دل مگردان دربدر

اى قدم‏ها برنگيريد از سر كويش كه من
گرچه عاصى گشتم اينك در پى نان دربدر

ذكر هو در خانقاه و ذكر مى‏ در ميكده
صوفى و خمار و عارف گشته اينسان دربدر

خرقه و زنّار زاهد دختر ترسا ربود
زو سبب گرديده‏ اى دل شيخ صنعان دربدر

در خراباتم كه دل‏ها را به هر سو مى‏ برند
ما ز دل گرديده پنهان او ز ايمان دربدر

باصر از تن‏ ها مگيرى جام عرفانى كه من
بس در اين ميخانه‏ ها ديدم كه انسان دربدر

....................................
الاحقر باقر رمزي باصر