شرار عشق

مگر چه کرده ام که جوابم نمیدهی دلبر

اگر خطای نمودم قبول کن تو عذر خواه مرا

به احتیاط قدم میزنــم بـه مسلـخ عشق

به ناگهان نبری سـر زتـن تو بی گناه مرا

مـرا کـه بـه تـن نیست جـامـه عـزت

 بسر هوای کوی تو باشد چه نیست کلاه مرا

ندیده ای تو مرا درطـواف کعبه در قربان

کشیده مرشد من سـوی خـانـقاه مــرا

ز عشق روی تو دلبر شدم بسی گمراه

به یک تبسمی تو بکش سوی شاهراه مرا

زتفت عشق تو سوزد تنم چو آفتاب تموز

به چتر غمزۀ عشقت فکن تـو سر پناه مرا

همیشه دردل گمنام آرزو بود بسیار

حریم عشق روی تو باشد تمام جـاه مرا