✘ تقدیر شوم !

گر چراغی گردد ‌‌ْ ”‌ اندیشه ‌“ ؛
که باید از هجوم ِ شب‌‌ْ بپرهیزد ،
وَ باید تا أبد ‌‌ْ خاموش باشد ،
یا که بـُـگریزد !... ؛

وَ نمی‌باید
بیافروزد فروغی هیچ ‌‌ْ
بر دالان‌گه‌یی‌‌ْ تاریک‌‌ْ ؛
پُر ‌‌ْ موشان ِ کور وُ جغد وُ خفــّاشان ‌‌ْ... ؛
ــ بگذریم از کرکسان وُ
گرگ وُ روبه ‌‌ْ ، خوک وُ کفتاران ‌‌ْ...
وَ با هم ،
یک نفس ‌‌ْ فریاد بر آریم ‌‌ْ:
بادا ... « زنده بادا بر اُلاغ ! » ــ

سالیانی‌ست ‌‌ْ ؛
که ما ‌‌ْ آن‌گونه ‌‌ْ بیداریم ‌‌ْ :
کزین درگه ‌‌ْ ، نمی‌آید برون ‌‌ْ ،
هرگز ‌‌ْ
صدای ِ شیون ِ تبعیض ‌‌ْ ؛
می‌دانیم ‌‌ْ !...

█ █ █

اگر شب‌‌ْ ،
بر فروزان ِ روز ‌‌ْ رجحان است ،
با مفروض ِ باورمُرده‌گی ‌‌ْ ،
هر سخت ‌‌ْ ، آسان است !... ؛

زهی ‌‌ْ ...
از های وُ هوی ِ این شغالان است ‌‌ْ ؛
خاموشان ‌‌ْ ،
کماکان ‌‌ْ خفته ‌‌ْ ،
سرهاشان ،
یکایک‌‌ْ در گریبان است‌‌ْ !...
ـ چه سرها
از سبُک‌‌ْ مغزی‌ست ‌‌ْ
سنگین است‌‌ْ بر تن‌ها !! ـ

█ █ █

نه‌‌ْ !
نگویم: من چراغ‌ام‌‌ْ !
من نمی‌گویم‌‌ْ ... ؛

که می‌دانم:
چراغی‌‌ْ در سرای ِ خفته‌بیداران ‌‌ْ
ندارد سو ‌‌ْ...

من ‌‌ْ،
فروغی را نمی‌بینم‌‌ْ
چراغی را ، فراسوی ِ نگاه‌ام ‌‌ْ ،
روشنایی را نمی‌بینم‌‌ْ !...

دریغا ! . . . ؛
من سراسر ‌‌ْ ،
حجم ِ قیرین ِ شب‌ام ‌‌ْ !... ؛

من نمی‌دانم:
کدامین کور سو ‌‌ْ ،
در انزوای ِ ظلمت ِ مطلق ‌‌ْ
توان‌اش هست ‌‌ْ بر تابــَـد !
ـ بَرین‌‌ْ حجم ِ قرین ِ قیرگون ! ـ ...افسوس‌‌ْ ؛

ولیکن ‌‌ْ،
خوب می‌دانم:
اگر جرأت کند ‌‌ْ خاموش‌‌ْ ننشیند ‌‌ْ،
که با چنگال ِ خصم ِ شب ‌‌ْ
چنان ‌‌ْ خاموش گردد ‌‌ْ
گو ، که هرگز ‌‌ْ
کورسویی‌‌ْ بر تن ِ ظلمت‌‌ْ نتابیده‌ست‌‌ْ !!

█ █ █

آ ر ی ‌‌ْ . . . ،
بر این‌‌ْ تاریکی ِ شوم وُ
غریب ِ « غربت ِ موهوم »
می‌گِریـَـم !...

بر این آزرم ِ سُرخ ِ لاله‌ها ،
خون‌‌ْ در گلو‌‌ْ
بر غنچه‌های ِ نو رسیده ‌‌ْ
اشک‌‌ْ می‌ریزم !...

ولی‌‌ْ . . .
تو ‌‌ْ ، چلچراغ ِ سبز ِ نومیدان ‌‌ْ :
بدان ‌‌ْ
دیگر نمی‌گویم ‌‌ْ :
سراسر ‌‌ْ ،
حجم ِ قیرین ِ شب‌ام ‌‌ْ ؛
حتی‌‌ْ اگر تاریک باشد روز ‌‌ْ !...
آ ر ی ‌‌ْ . . . من نمی‌گویم‌‌ْ :
سراسر ، حجم ِ قیرین ِ شب‌ام ‌‌ْ !...

█ █ █ • █ █ █

• پی‌نوشت:

آن چشم‌هات‌‌ْ ،
بگشای‌‌ْ بین‌‌ْ ؛
وین طرح ِ تاریکی‌ست‌‌ْ ، روز ‌‌ْ
شب ‌‌ْ ،
خیره در چشمان ِ تو ‌‌ْ ،
سر در گریبانی هنوز ؟!...

افسرده من ‌‌ْ
مأیوس تو ‌‌ْ
نفرین‌‌ْ بر این تقدیر ِ شوم ‌‌ْ ؛
تدبیر‌‌ْ
باز ‌‌ْ از چشم ِ شب ‌‌ْ،
خون می‌چکد ‌‌ْ بر طرح ِ روز ‌‌ْ !...

█ █ █ • █ █ █

• پ.ن:

وین‌‌ْ سیه اندیشه‌ها ‌‌ْ ؛
که تابوت ِ سیه‌بختی‌‌ْ بر این تقدیر ِ ماست‌‌ْ ...
وین‌‌ْ سیه دخمه ‌‌ْ ؛
تحفه‌ای‌‌ْ از ناخدای ِ پیر ِ بی‌تدبیر ِ ماست‌‌ْ ... ؛

ــ کسی‌‌ْ با کس‌‌ْ نمی‌گوید :
گر‌‌ْ چراغی‌‌ْ در دل ِ خاموش ِ شب‌‌ْ ، هرگز‌‌ْ نتابده‌ست ‌‌ْ
شاید ‌‌ْ ، خفته‌گان‌اش‌‌ْ در غل وُ زنجیر ؛ آ ز ا د ند !...

❊ ❊ ❊ ❊ ❊ ❊ ❊ سُهیل‌‌ْ ❊ ❊ ❊ ❊ ❊ ❊ ❊