صدایم کن

صدایم کن ....

 صدایم کن که  پاییــــــــــــــــزم بریزد از صدای تو

نمانَد در خیال من بجـــــــــــــــــز عهد و  وفای تو

دراین خشکیده کوهسـتان سراغ چشمه می گیرم

کسی راهی نمی داند که گیــــــــــــرم رد پای تو ؟

به روی باغ امیدم دری نگشــــــــــــــــودی و رفتی

تمام آسمان پر شد ز ابر غصــــــــــــــــــه های تو

دراین تاریخ پژمـــــــــــردم دراین جا بی هدف مردم

 به هر نامردمـــــــی بردم  تمـــــــــــنای شفای تو

من و ســـــــــــرمای بی باور،  زپا افتـــــاده ام دیگر

دراین پاییز ویرانگر   کجــــــــــــــــــا جویم هوای تو ؟

سرود خسته ی دل را به گــــــــــــــام شور افزودم

که تاشاید بیارامم ز شهــــــــــــــــــــــناز و نوای تو

من از بی مرگــــــــــــی نامت دراین  آئینه خشنودم

((فلک را سقف بشـــــــــکافم )) که آیم پا به پای تو

ز چشم کودکی دیدم  طلــــــــــــــــوع روشن روزی

که می روید گلی نورس زباغ خنــــــــــــــده های تو

تقدیم به آسمان میهنم  ...!