کوه آتش

کوهِ آتش

من همه فریاد و خا موش آ مد م

من رها از عیش و از نوش آ مدم

محرمت ای نی، اگر بی هوش به

من بَری از هوش و مدهوش آ مدم

گر شکایت از جدایی ها کنی

چون خسی در پَنجه ی قوش آ مدم

سینه خواهی؟ شرحه شرحه از فراق!

شرحه شرحه سینه غمنوش آ مدم

روز ها رفتند ومن باکم نبود

کوهِ آتش ! خام ودر جوش آمدم

جُسته ام هر جا ،که یابم،اصل خویش

من، به در گاهت همه گوش آ مدم

خطاب به کوه آتش  حق حضرت مولانا