تجربۀ کودکانه

گویا به جرم تجربۀ کودکانه ای

صدبارمرد وُزنده شد وُ استحاله شد

هرچند داد زد  که من آموختم دگر

 پاسخ شنید \"لا\" وُجوابش  محاله شد     

روزی که خواست باز کند راه زندگی

در خانه ای نشست وُ خمید وُ مچاله شد

صد بار شست، خاطرۀ تلخ بچگی

اما غبارِ درد  به ذهنش حواله شد

چون توشه خواست ،همرهی وُ راه بی غمی

برخاست گرد وُ خاک وُ رهش بی نواله شد

ای ناظرین مرگ صدای پرنده ها

اشک ِ نریخته به مژه همچو ژاله شد

یا ماند، مثل خار، در آن سینۀ نحیف

صد حیفِ او! تجربه اش ، داغ  لاله شد

چون حلقه شد طنابِ نجاتش ز زند گی

از مرگ ِ بینوا چه کسی استحاله شد؟