وطن ای مادرم،ای یارُ غمخوار
تو را باشم همیشه من هوادار
ز دریای خزر تا پارسْ شاخاب
همیشه شاد باشی دُر نایاب
به هر جایت دلیری آرمیدست
تو گویی غیر مِهر چیزی ندیدست
سواران و دلیرانْ راد مردان
ز بهر برتریِ خاک ایران
فراوانش نمودند سعی و کوشش
ز بس خاک اهورا دارد ارزش
کجا اندیشه ای در خود براندند
و یا مزد و مواجب می ستاندند
سراسر پُر به دلْ اندیشه ی پاک
نمودند بهر میهن سینه را چاک
خدا داند عزیزان، آن جوانان
جوانانی که پُر، از شور و ایمان
یکایک مِهر میهنْ با دو صد شور
که با خود داشتندی تا لبِ گور
به این گویند جانا مهر میهن
که جان آسان دهی مانند بیژن
سپه سالار و سردار و کشاورز
همه جان بر کفند بَرسان گودرز
و یا مانند آن گُرد دلاور
تهمتن بود و نام و گُند آور
دلاور مرد و جنگی ْ خوش نژادند
همه دارند اصالتْ نیک زادند
کجا دشمن توانست اندر این خاک
بگیرد مالِ مردم یا که املاک
ستاند رایگان با جبر و یا زور
الهی چشم دشمنْشْ هر دَمش کور
وطن تا دور دنیا هست جاوید
تو را از جان بخواهم نور امید
اگر روزی پریشان بینمت من
تو گویی نیست جانی از برِ تن
الهی جان من آباد باشی
نشان از عشق داری ،شاد باشی
نگیرد غم سراغی از وجودت
بُوَد محکم همیشه تار و پودت
خدایم را سپاس از مهر میهن
فراوان باشدش در کوی و برزن
همه دلسوز میهن از زن و مَرد
ز بهر سربلندیْش چاره ها کرد
سرافراز کشورم در بین دنیا
بماند تا ابد دیرینه بر پا
عزیزانم شما را دوست دارم
شما را دست یزدان می سپارم
همه شادان و خندان و سبک بال
بمانید شادمان چندین و چند سال
--------------------------
پارس شاخاب =خلیج پارس