لطفی کنید و شعر مرا هم اتو کنید

نزدیک من شینید و کمی گفتوگو کنید
آیینه را گرفته به من ر و به رو کنید

خشکیده‌ام درون خودم، لا اقل شما
با آب پاک و تازة باران وضو کنید

من ساکنم به شهر. به آن شهر غصه ها
در سینه های غمزده ها جستجو کنید

پیراهنیست شعر من، امّا که خط خطیست
لطفی کنید و شعر مرا هم اتو کنید

از نام من به آن که نخوانده است این غزل
لطفاً حکایت غم دل مو به مو کنید

روزی که مرگم آید و با خود برد به گور
رو را به آب دیدة دل شستشو کنید