پوچ به اضافه پوچ

چه ضیافَتِ باشُکُوهی
 مورچِگان ؛
 روز ِ مَــــرگِ مَن
 جَهَنَـــــم دور نیست
 تاج ِ گلٍ ِ ؛گــلایل ِ سِفیـــد
 شوخــی بــی نَمَکـــی است
 یــــــادَم بِخِیــــر
 بجُـــنب اِی گُـــــور !
 گِـــــره ام بزنید به چــــُوبــی
 در ســــیاه چادُر
 چِقَــــــد دور ،دآشتنت
 شرمسارم از چین های روحت
 می نویسیم!
 نه من سبُک نه کاغَذ سنگین!
 می بینی؟
 هیچ کَس دردِ آدم را نمی کِشد ..
پ:ن:هَواسِ مَن چـــهآر تیکــه بـــود
ســـه تیکَش پیشِ تــــو بــــود
پ:ن:بُغضَ ت را هِجّی کُن
تا گریه را بهتَر تلفُظ کُنی ..
+اَشک شورَش را در می آورد
 و از چشمِ آدمی می اُفتد!
دنیا همین است . . .
پوچ به اضافه پوچ