جمال یار

هست امید وآرزویم تا ببینم من جمال یار را

شام هجران طی شود بینم وصـال یـار را

هیچ دردی نیست از درد فراق سوزنده تر

نیست ما را قدرتی گیـریـم غــزال یـار را

قـلب مـن از عشـق او آکــنده اسـت

هر دم از بـاد صبا پـرسـم مثـال یـار را

راهی میخانه گشتم تا که دردم کم شود

دیدم آنجا هرچه هست گوید کـمال یار را

خواست ساقی تا دهد دستم یکی جام شراب

در میان جـام دیـدم مـن جـمال یــار را

دست بردم سوی ساقی تا از او گیرم شراب

باز هـم دیـدم جـمال بـی مـثال یـار را

بـود زیبـا آن چنان تمثال بی ماننـد او

هیج جا، هرگـز ندیدم چـون مـثال یار را

من نمیدانم اگر روزی نصیب مـن شود

هست طاقت تـا ببینم من جـلال یار را

مطربا، سازی بزن گمنام را بیدار کـن

تـاکـه او هـم بشنود قـیل و مـقال یار را