شوقِ وصل

بر تنِ عریانِ گیسو دستِ مرهم می کِشی

گوئی بر جغرافیایَم رسمِ مبهم می کِشی

روحِ سرگردانِ خواهش مستِ نجوایِ جنون

در  گلِستانِ حیا ، آهِ دمادَم  می کِشی

شوقِ وصلی داری و از بیمِ شلاقِ خزان

رویِ گل هایِ بهاری طرحِ ماتم می کِشی

سیبِ  نالانِ  تمنا ، چشمِ امیدِ  وصال

در هوایِ عشقِ حوًا ، دردِ آدم می کِشی

تا که داری اشکِ حسرت در نگاهِ بی قرار

رویِ گبلرگِ نوازش ، شوقِ شبنم می کِشی

هر نَمی مشتاقِ دیدار و به دل ترسِ فراق

رویِ چشمِ انتظارِ آینه  دَم  می کِشی

در مسیرِ عشق بازی هر چه می بینی سراب

بر نشانِ بی نشانی  نقشِ خاتَم می کِشی