... هنوز

من سوار عرصه ی این دشت و هامونم هنوز

چون نهنگ آبهای گرم کارونم هنوز

پنجه ی ایمان من ، اهریمن شب را درید

می دود عشق وطن بی وقفه در خونم هنوز

می شکافم قلب شب را در پی لیلای عشق

من به صحرای جنون ، استاد مجنونم هنوز

تا که پیر عاشقم همسایه ی خورشید ساخت

کوکبی رخشنده بر مینای گردونم هنوز

در کویری داغ  روئیدم ولی دریا دلم

دل به دریا می زنم ، همتای جیحونم هنوز

من عقاب تیز بال پهنه ی اندیشه ام

بس گهر دارد به دامن ، طبع موزونم هنوز

..............................................................

سلام و عرض ادب

حقیر ، مستحضرم که / نهنگ / در آبهای آزاد و اقیانوسهاست ولی در انتظار پیشنهادات شما عزیزانم در ویرایش این مصرع هستم، چون مصرع

دیگری به ذهن ناقص و قاصرم نرسید......