قافیه ی این شعر با تو ....

هر روز

سطری از این شعر بخوان

تا یادم بماند

تمام روزها به من فکر می کنی و

دست تکان می دهی ،

خاطرات

مثل خیال هایی گاهی نزدیک

دور می شوند

و کودکان

از دست پدرانشان می رنجند

نگاهم کن

پشت این پنجره

همیشه ابری نیست

گاهی صدای رعد و برقی

تن ها یی ات را

می شکند

نگاه کن به من

زمستان ماندنی نیست

برفها

حواسشان به درختان هست

نگاه کن  ، ببین

پشت این چهره

ش

 ک

  س

    ت

      گ

          ی

کسی را می بینی

لرزش دستی

سیاهی لبی

کبودی گونه ای

و دل رنجیده خاطری که

بیست و چند سالگی اش را

پشت همین سیاه مشق ها

پنهان می کند

دوباره نگاهم کن

نگذار ار تو دور نشوم

حافظه ، آشنایان را قشنگ تر می کند