رسوایی

شعر شماره 17 در « شعر ناب» :  رسـوایی

ارسال به سایت : 4 آذر 1392

 تاریخ نگارش:  6 مهر 1392

(( لطفا موزیک بیکلام فوق العاده زیبای روی متن را از بالا فعال کنید ))

***************

وایِ چشمـانت ...

که به یک تـیـرِ نگاهی

خـرمن معـرفـتـم را

آتش زد

گرمیِ خنده ی تو

سردی جان مرا ثابت کرد

و نگاهت

خبر از سستی زانـوهـایم داد

سوی جادوئی چشمان تو با

ساحل گمشده اش

پـیِ دیـواره ی ایمان مرا

که در آن خشتِ عبادت زده بودم

و گِل از آب وضـو

متـلاشی کرد

سالها بود به خود می گفتم

که نظـر کرده ی ایـزد شده ام

و مصـون گشته ام از سهـو و خطا

ولی آن معـجـزه کـز سوی نگاه تو به پا خاست

مثل اعـجـاز عصایی که کـَـلیـم انداخت

ریسمان های دروغـیـن مرا

پیشِ چشمِ همه مردم

و کسانی که مرا کعـبه ی خود می دانستند

در هم بلعـید

و به رسوایـی بُـرد

وایِ چشمـانت ...