آن سوی آب ها

ازآن سوی آب ها خبر ندارم

اینجا، اما

هر روز برجی

به قیمت قتل عام صد ها درخت سبز می شود.

یکی خود را به چلچراغ شب می آویزد

و دیگری دست در گردن زهره

ساز ناسازگاری کوک می کند.

از آن سوی آب ها خبر ندارم

اینجا، اما

همسایه های شمالی خانه ام

هر روز

جامه ای نو از " مصحف " می پوشند و

نان به یکدیگر قرض می دهند

همسایگان جنوبی ام اما

بر در نانوایی ها

مشامشان را

از بوی نان تازه می انبارند

و نان کسی را هم آجر نمی کنند.

آن جا

آن سوی آب ها را می گویم

در شمالی ترین نقطۀ زمین

هر روز یک نفر

هفتاد و نه سالگی خود را جشن می گیرد

و من اینجا

جنین های بیست ساله ای را می شناسم

که هر روز با بند ناف

خود را در رَحِم پایتخت به دار می آویزند .

بر بلند ترین برجها

که پای بر جنازه ی درختان نهاده و

سر بر آسمان کشیده، فریاد می زنم:

پس کی ما به هفتاد و نه سالگی خواهیم رسید؟

22/5/92