بی رنگی

1-
 بیمار
عشقیم و دوائی
 بهرش نیافتیم
همچو گندمی،
سر زیر سنگ آسیاب برداشتم.
2-
باد
نسیمی زیبا بود
  تقدیر روحش
را پریشان کرده بود.
3-
روزو شب
چنان بد گفتند:
آدمیان!
تا یوسف ع
در چاه شد.
زولیخا ها ندانستند!!
بریدن دست ها
از همان چاه آغاز شد.
4-
عالم ما
عالم بی رنگیست
هرکه به گرد مان چرخید، خندید.
5-
کاش
می شد
اه.. را هم
به ترازوئی  کشید
یا نگاهی را به زانو ..
6-
در آفتاب
قدم می زنیم
تا  سایه  ای را
به دادگاه  بکشیم
**********
بداهه مثل همیشه

همین حوالی...