خورشید چشمهایت!!

اعتکاف کرده ا اند ؛

چشمهایم!!

معبودشان چشمهایت ؛

سجاده ی نمازشان پلک هایت!!

و بوسه می زنند مــُهر مردمت را

من سالهاست

در تحصن نگاهت مانده ام.

معصوم شده ام

در تنگنای تاریکی محصور ؛

آغوشم بوی بی کسی می دهد

و چشم به راه

فانوس چشمهایت.....

من باران نگاهت را میخواهم!

وقتی طلوعی نیست برای تماشا!!

گویا کسوف شده اند

خورشید چشمهایت!!

آری !! خیلی وقت است چشمهایت را

از من گرفته....

پی نوشت : برای من خط پایانی ؛ برای "او" جاده ای روشن باش!!

تقدیمی به : دوست عزیزم حسین باران

شیرینی آشتی کنون!  !