ارزش عمر

باتلخ زبانیست که برباددهی روح وروان را

با خنده  بیفزای  دمی  قیمت  جان را

درجام  تو گر تلخ شرابیست دهان سوز

بشکن تو سبوی می و ان تلخ دهان را

گرموسم پیری فلک از ساز تو رقصد

سودی که ندارد همه ملک جهان را

این لحظه عزیزاست اگر غم بگذارد

برخیزوتو معنا بده این عمر گران را

خوب وبد این دهربه عشق است وبحسرت

برگیر تواز عشق کمی نام  و نشان را

عمرت سپری گشت دراین چرخه ایام

درمحفل عشرت گذران وقت وزمان را

دنیا همه مهر است وکمی غصه جانکاه

باسبز بهاران گذر این زرد خزان را....

........

.