بشر منم

به خدا من آدمم بشر منم

آنكه كرده از خودش سفر منم

من سفيد ساده ام شبيه برف

آسمانم آبيم خزر منم

جنگلم كه سبز مي شوم ولي

سمت ريشه مي روم تبر منم

رود نه دلم شبيه چشمه بود

چشمه اي كه بوده  مختصر منم

مژه مي پرانييم ولي چه خوب

پيش تير چشم تو سپر منم

مي كشم به دوش بذر عشق را

 قله ام شكوفه ام كمر منم

من عوض شدم عوض شدم رفيق

رود لحضه لحضه در گذر منم