جمع بهشتی

جمعـــی همــه بهشــتی بودنــد و مــن رسیدم
آن روز بدتـــر از خـــود در آن میــان نــدیـــدم

جسمی نبود آنجا جـان بـــود وعشــق و ایــثار
امروزه یک نظـــر کــن  کــو؟ یاوری وفـادار
 

روزی کـــه پـــا نهـــادم در آن بهشت زیــبا
بودنـــــد همه مــــلائک در جمـــعشان مهــــیا

رفتنــــــد همه رفیقان زآنجا به حــق رسیـــدند
امـــــروز دشمنانم در خــانه هــــــم کمیــنند

هرچند که دل بریـــدم مــــن از همه امـــــیدم
دل را نهـــــادم اینجـــــا یعنی ز خود بریــدم

آنان که جام مـــی را از دست ما ربودند
خـــود ساغــــری برای ، آن جام زهــــر بودند

دلــــخوش شدیم به دنیــــا ما را فــــریب دادند
ناگــه چه شــد که ما را بس بـــــی بها خریدند

این کــاروان عشــــق است مـــاندن روا نباشد
میراث آن عــــزیــزان خــــوردن ســــزا نباشد

صدهــــا حماســــه آمد بـــس معـــجزه از آنان
آن قـــــدرت الــــهی آمـــد ز عــــــزم یـــاران

(طوفان)بشـــو که روزی راحت اگــر گزینـــی
در خـــواب غفلتـی چون سلطـان حسین نشینی