بوسه بر خورشید

می شود  با غصه ها  دمساز بود 

یا که در اوج خفا آواز بود 

می شود در انتهای خط عشق

عاشقی را از سر و آغاز بود 

می شود دل را تهی از غصه کرد 

یا که در اوج خوشی غمساز بود

آسمان را زیر بال خود بگیر 

در قفس هم می شود چون باز بود 

گر چه راه ساقی و صوفی جداست 

می شود با هر دوشان همراز بود 

می شود خورشید را هم بوسه زد 

می شود در ماه هم جو ساز بود 

پای لنگ دل ندارد  تکیه گاه 

تکیه گاهش دلبر طناز بود 

باز  هم  سلام 

باز هم یک غزل ناقص  و بی انتها مثل اون فیلم هایی  که تهش معلوم نمیشه رو 

براتون آوردم 

رضا حمیدی راد (احسان)