سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 3 دی 1403
    23 جمادى الثانية 1446
      Monday 23 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۳ دی

        خدا خدای من است...

        شعری از

        مهدی خدایی (آیدین)

        از دفتر عاشقانه هایی برای خدا نوع شعر دلنوشته

        ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۲ ۰۴:۰۳ شماره ثبت ۱۸۸۸۰
          بازدید : ۸۲۵   |    نظرات : ۲۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        خدا مهربانترین یار من است
         آن هنگام که جز کینه و نفرت و نامهربانی نمی بینم
        و هر چیزی می بینم برایم درد می آورد و تنهایی جانسوز.

        خدا شاعر درون من است
        آن هنگام که در گوشه ای از اتاق تنهاییم می نشینم
        و چیزی برای ابراز محبت و عشق به او ندارم
        و او می خواند بهترین شعرها و زیباترین آوازها را.

        خدا آرزوی شب و روز من است
        آن هنگام که با وجود نداری و فقر مرا عاشقانه در آغوش می کشد
        و صدا می کند مرا با نوری از آخرین نقطه خورشید
        و می بیند مرا با وجود تمام کوچکیها و خردیهای وجود خاکیم.

        خدا لحظه آغاز من است
          آن هنگام که  ذره خاکی ،
        گم در غبار و طوفانهای زمین بودم و کسی نبود که وجودم را باور کند.

        خدا گرمی دل آرام من است
        آن هنگام که در سردی روزگار و زیر سوز برفهای زندگی یخ می زنم
        و می لرزم چون  گنجشکی کوچک در حیاط بی کسی
        و تلاطم افکار فرسوده زمینی

        خدا رویش گلهای وجود من است
        آن هنگام که در باغچه تنهایی خویش چیزی جز علفهای هرز و بدبو نمی یابم
        و او می کارد در وجودم گلهای زیبا و عطر دل انگیز بهار.


        خدا باغبان باغچه وجود من است
        آن هنگام که در نگاه مردمان چیزی جز مرگ و پایان نمی بینم و می شکنم
        گلدان هرز بودنها و ناتوانیها
        و می بویم عطر گلها و می شنوم نغمه بلبلها را.

        خدا بهترین کلام من است
        آن هنگام که کلامی نمیام برای ادعای عاشقانه ام
        و سخنی نمی یابم برای داشتن او.

        خدا عاشقانه ترین پیام من است
        آن هنگام که کسی به حرفهایم نگاه نمی کند
        و مرا بی خبر از تولد و بودن به سمت تاریکی و جهل می کشاند.

        خدا  آخرین دلیل بودن من است
        آن هنگام که از زجرهای دنیا و زنجیرهای اسارتم چیزی
        جز درد و قطرات خون قلبم نمی یابم
        و فریاد می زنم بی صدا در قعر قفس غمها و سیاهی هایم.

        خدا گوهر وجود من است
        آن هنگام که در قعر دریا با صدف تو خالی وجودم
        حس غربت و خفگی به من  دست می دهد  و
        تنها اوست که وجودم را با ارزش و زیبا می کند .

         خدا  نم نم باران شبانه من است
        آن هنگام که در ابرهای سیاه و دلگیر زندگی چیزی برای امید  بودن
         نمی یابم و می ترسم از غرش ابرها و می گریم در سکوت.

         خدا خدای من است
        دوست داشتنی تر از همه عشقها وبارانها و ترانه های غروب
        و مواجتر از زیباترین رقص موجهای غلتان در دریای آبی و زلال هستی...

        __________
        نثری از

        وبلاگ عشق مخصوص خدا که دوسش داشتم ان شالله شما هم خوشتون بیاد...

        پی نوشت:

        سکوت زیباترین کلام من است...

        .
        در پناه خدای باران...

        .
         

        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3