فاحشه ای در ادبیات

فاحشه ای در ادبیات

می سراید و سروده هایش زیباست

غزل را می گویم

هر روز زیباتر می شود

راستش را بخواهید دوست ندارم در هر بیتی بنشیند

این بیت ها نا امن هستند و می ترسم در آن بد نامش کنند

از شاعرانی که بیشتر با غزل حال می کنند بدم می اید

دست از سرش بر نمی دارند

کافی نبود اورا با رها شکستید!

با ناله به من می گفت

دیگر دوست ندارم با کسی جفت شوم

آبرویم را دارند می برند

جوانها دیگر به سراغم نمی آیند

و سیاه بختم کرده اند

دوست دارند من محو شوم تا به برگی سپید برسند و هر جور دلشان خواست آزاد باشند و نقش دهند

صد رحمت به قدیم که با یک غزل دوست بودند, نه در پی بی بند و باری

دیگر لب به واژه نمی زنم تا از بی وزنی هلاک شوم.

با سپاس فراوان : فرشاد قناطیر

حاصل تلاش 1 یک ساله من.

نمی دانم متن ادبی است یا شعر اما دوستش دارم.