وصف یار

تو مث زمین میمونی/که چه صاف و مهربونی

تویی آسمون دنیام/تو پرنده تو سحابی₁

مث روزی پر ترنم/مث رودی،پر موسیقی آبی

تو مث شب پر ستاره/مث لبخندِ سفید ِ شبِ تاری₂

تو مث نگاه ِبارون/به تن خشک کویری

مث بوسه های شبنم/به لب سرخِ گلایی

میون وحشت صحرا/تو خود ِ خودِ سرابی

تو مث گلای قالی/ بی خیال خاک و آبی

تو خودِ سبزی جنگل/ تو گل سرخ بهاری

تو مث فصل بهاری/یا مث شعر قناری₃

پر ترنم،پر هیاهو/بی بهونه ،پر نازی₄

تو مث چلّه ی تمّوز₅/مست نیلوفر آبی

تو مث فصل خزانی/تو مث رنگ طلایی₆

ولی توو عشق قشنگم/واسه من سرخ ِ خزانی

تو زمستون ،تو سفیدی/گاهی مث گوله برفی

خیلی سردی اما بازم/میرسه بهار بعدی

چی بگم بسه همین قدر/تو همه خیال پاکی

1سحاب: ابر

2ماه

3 بیت بعد در توضیح این مصرع می باشد

4 در توضیح ِ شعرِ قناری

5"تموز" مشدد تلفظ شود.اشاره به جشن نیلوفر

6 منظور زردی طلاست