دوستت دارم

هوالمحبوب



دوست دارم تورا،

که چون تو نبود

از زمانی که دیده وا کردم از ازل؛

لحظه ای که پنهانی صحبتی از تو با خدا کردم

لحظه ای بی بدیل و بی مانند ,ماورای هرآنچه غیر خداست

در میان سکوت و بهت زمین

فارغ از هرچه غیر خوبیهاست ؛

نیستی:

ابتدای راه تو است



دوستت دآرم ای تباهی محض

گفته بودم که بند عشق توام

زنده ام با تو ای رهایی محض!

دوستت دارم و نمی دانم به کجا می برد مرا دل تو

زیر شلاق وحشی تقدیر سر برآورده ام مقابل تو!



دوست دارم که غوطه ور باشم

همچو خون در میان رگهایت

بی خیال از زمانه , برگیرم بوسه ای از لبان زیبایت

دوست دارم تو را

چنان که شبی مست از خانه ، بی خبر رفتم

در پی بوی دلپذیر تنت

گیج و حیران و دربه در رفتم!

دوستت دارم ای سپید و سیاه

ای تناقض نمای شورانگیز

ای سراسر سرور و وجد و نشاط رنج بی انتهای شورانگیز

دوست دارم که قطره ای باشم , محو دریای سبز چشمانت

صبحگاهان چو دیده بگشایی

من بلغزم در فضای مژگانت

دوستت دارم ای کلام رها در فضای سکوت

و اندیشه ای گرفته با دلم پیوند ناگسستنی تر از ریشه

دوستت دارم ای رفیق ازل هم ترانه با گل و ریحان

ای قدیمی تر از سکوت زمین هم زمان

با تولد دل و جان

دوست دارم که دست در دستت پا به اوراق کهنه بگذارم

سینه ی صبر و جبر بشکافم

فاحه را ز غم برون آرم





تقدیم با احترام به عزیزان شعر ناب

فاحه