من رویدادِ وقایعِ اخیرم

برگ برگِ این روزنامه های پر تاخیر از نگاهی که نه با کلامی از هم می پاشند ومن رویدادِ وقایعِ اخیرم مصادف با تصنیف های بی مرزی که تاریخ را ساز میزند بر تارهای یخ ما تیر رسِ تمامِ تیرهایِ تقدیریم از روزنامه هایِِ بی رنگ گرفته تا بنِرهایی که گاه از ارتفاع می ترسند تمامشان از ما نوشته اند: که ما تمام هم را از بریم . . . این صحنه،صحنه ی دیگرست میانِ مرمر شکستگیِ رختکنی فالگوش ایستاده ام به گفتگویِ مسیر وعاشقی که به من سخت چسبیده است مدام سَر می رود در من چون رقصی تبدار و دلشویه با دوشهایِ بی تصویر ... برگ برگِ این روزنامه های پر تاخیر نوشته اند: وخامتِ شکستگی زیاد است ! اما خودستاییِ ما زیادتر و این را فقط شب نامه های کوتاه، می فهمند.رونیا گلیان