هبوطِ زمین

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر مرجان جلال موسوی

آخرین اشعار ناب مرجان جلال موسوی

سنگین در پرتگاهی از سقوط و هجومِ بادهای وحشی شتابان تا بی نهایتِ محض آنجا که خلاء را لمسِ واژه نیست تو می مانی و پریشانیِ یک بغض عصری تا باورِ هیچ در بلوغی عقب مانده دخترانِ حسرت مادرانی بی دل واژگون می شوم در هبوطِ زمین اینجا خورشید کسوفِ حقیقتی ست که در باورشان به سیاهی رسیده نور را ترجمه ای به روشنایی نیست وقتی باور، غرقِ تاریکی ست پوزخندی از حقیقت آوار می شود مردانی با سرهای بریده آبستنِ خیالی هرز و هماغوشی ماه در بسترِ تنهایی اینجا عشق هم بستر زندگی نیست رها تا مرزِ سقوط و شکستنِ یک حریم آسان... مرجان92

۰

شاعر درخواست نقد دارد