پنجشنبه ۱ آذر
راهِ ناهموار شعری از منان حقيقي
از دفتر هوايِ حوا نوع شعر نیمائی
ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲ ۱۰:۲۹ شماره ثبت ۱۴۰۱۵
بازدید : ۶۰۸ | نظرات : ۱۵
|
آخرین اشعار ناب منان حقيقي
|
راهِ ناهموار
*******
شسته خواهد شد مگر دامن
بس كه چركين گشته روح و تن
با دعايي مرد!؟
كو؟ كدامين رو
كو؟ كدامين در
كه اش بخواني و بخواهي
واگشايي مرد!
اي بهم پيچيده طومار قضا و قدر
اي عبوس از وهم جهل و جهد
وي تك افتاده به راه بي سرانجامي
مي نبينم باز هم نوميد
از ره آيي مرد!
لختي از اين هاي و هوي پوچ دوري كن
همچنان زآشوبِ شومِ همرهان ديگر
بشنو اينك از عميقِ جان
آن صداي ماندگارِ دهر
كز پسِ اعصار مي خواند:
آي تنهايي
تنها
مرد!
همچنان در گوش مي پيچد
مهربان لحنِ لجن جويِ سعادتخواه
آن بدِ بدخواه و گه دلخواه
روسپيِ عيش و نوش و جاه
كه مي گويد:
« توانت نيست خودپيمايي اين راه
« با اين عمرِ بس كوتاه
« هلا برگرد از اين راهِ مردافكن
« هلا برگرد از اين راهِ پر دشمن
« كه بس رفتند چون تو كوهمرداني
« كه مي لرزيد زير گامهاشان
« خاكِ بي تمكين- زمين- ليكن
« زِ خيلِ رفتگان نآمد خبر اينسو
« كنون با توست خود بگزين؛
« از اينسو يا كه از آنسو!؟
و آنك راهِ ناهموارِ بس دشوار
گرچه هموارش تواني كرد
گر بخواهي كرد!
گر بخواهي مرد!
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.