سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 14 ارديبهشت 1404
    8 ذو القعدة 1446
      Sunday 4 May 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        در جملاتی که علی ع در تمام عمرش گفت ، این جمله از همه رساتر و عمیقتر ،زیباتر ، اثربخش و آموزنده تر بود.کدام عبارت؟کدام جمله؟آن ۲۵ سال سکوت علی است. دکتر علی شریعتی

        يکشنبه ۱۴ ارديبهشت

        شوگر

        شعری از

        سید علیرضا دربندی

        از دفتر طنز واره نوع شعر طنز
        ارسال شده در تاریخ ۲ روز پیش شماره ثبت ۱۳۷۴۱۶
          بازدید : ۶۵   |    نظرات : ۰
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید علیرضا دربندی
        آخرین اشعار ناب سید علیرضا دربندی

         
        دیروز از دور دو نفر را دیدم ؛ چنان کبک خرامان و رمیده
        چو نزدیک شدند یک پیرزن با مویِ افشان؛ جوانی با رنگِ پریده
        پیرزن خندان بود با برگه هایی در دستش
        گویی جهان این دست و آسمان آن دستش
        از هشتاد جلو به نود نرسیده
        در حالیکه دست جوانی حدودا سی ساله در دستش
        جوان چنان ساده چون خطی که روی کاپوت افتاده بود
        پیرزن با هزار افاده گویی از دماغ یک ماموت افتاده بود
        ابتدا گمان بردم که آن جوان نوه یا نتیجه اش می باشد
        یعنی این عشوه ها برای بچه ای از بچه هایش می باشد؟
        فضولی امانم را برید باید خود را به آنان میرساندم
        برای پرسیدنم ؛ جملات را از ذهنم به زبانم میرساندم
        زبانی که خودم هم میدانم که کمی دراز است
        و این بسی عجیب و پر رمز و راز است
        پرسیدم مادر جان این جوان خوش آتیه
        چرا اینچنین با شما چسبیده و قاطیه
        برای تو نوه است یا که نتیجه
        به بهشتت می‌برند اگر آرد برایت یک ندیده
        پیرزن گفت اول که مگر من چند ساله ام
        مرا مادر خطاب کنی ؛ جوانکِ گوساله ام
        انقدر تو زِر نزن که من سرگیجه و سرسام گرفتم
        نمیبینی دست این را برای غلبه بر پنیک و ترسهام گرفتم
        این عزیزک نه فرزند است و نه فرزند زاده
        خدا اینرا برای عصای پیریه من از مادرش بزاده
        چقدر فضولی امیدوارم از یه جایِ غیب تیر بخوری
        بچه چه میفهمی این چیزها را ؛ تو هنوز بایستی شیر بخوری
        من نمی‌دانم این شوگر کوفتی را کدام خیر ندیده باب کرده
        اینچنین یکی را برده زر خرید و یکی را چون ارباب کرده
        گویا آن روز که پرچم  این زمانه را افراشتند
        در زمین بذر خباثت و تبعیض و فرق ها را کاشتند
        یک عدّه فقیر زاده شده ؛ گدا پیر می شوند
        یک عدّه همیشه داشته از خوشیه زیاد از زندگی سیر می شوند
        به این فکر می کنم چرا سوراخ خوشبختیم همیشه تنگ است
        این همه مصیبت جای بسی تأمل و بسی درنگ است
        ابتدا در سرم بر بخت و اقبال نامرادم ادرار نمودم
        بعدش پشیمان گشته شیطان را در دل سنگسار نمودم
        شعر : علیرضا دربندی
        ۴
        اشتراک گذاری این شعر
        ۶ شاعر این شعر را خوانده اند

        سید علیرضا دربندی

        ،

        فرامرز عبداله پور

         ،

        ابراهیم کریمی (ایبو)

         ،

        نرگس زند (آرامش)

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

        نقد و آموزش

        زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
        ۲۰ ساعت پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ روز پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۳ روز پیش         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۴ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۴ روز پیش         سیده نسترن طالب زاده سیده نسترن طالب زاده
        ۵ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        شاهزاده خانوم

        در گنجه پنهان کرده ام فریادهایم را ااا ای سکّه هایت بی رواج عهد دقیانوس ااا بر بالشم خون تو را بو کرده ام هر صبح ااا ای سال ها در تخت من خوابیده با کابوس
        آذر دخت

        دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند ااا گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
        عبدالنبی اکبری

        وعده دادی به من روز به روز وعده هایت همه تو خالی بود
        غلامرضا مهدوی (مهدوی)

        هر شب تاب از نهان جایش ااا به ساحل می زند سوسو
        ساسان نجفی(سراب)

        در مجلس پروانه سوسو زنم هر شب آهسته و پیوسته رقصان ولی لنگان چون شمع در خانه اا سراب ه

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1