سروش رحمت 🌹💚

به نام یکتاخدای مُصحَف شریف و عرض ادب و درود حضورِ یکایک نابیان ارجمند و کسب اجازه از محضر شریف مدیر گرانقدر سایت استادسیّداحمدی زاده عزیز


سلام و درود و احترام شاعر ارجمند.

طاعات شما قبول حق تعالی .
سال نو برشما و خانواده ارجمندتان خجسته


شعرتان بسیاربسیار زیباست و دلنشین . باقافیه‌پردازی خوب و شایسته. موضوع و مضمون و محتوای انتخابی هم که عالی الاَعلی ست . حاصل تاثیر همنشینی شما با قرآن کریم که خلوص‌اندیش و حکمت‌بیان نوشتید ؛ ولی به جهتِ ساختار عروضی در اغلب ابیات ، هجاها در نوسان و یا کم هستند .

شما وزن و آهنگِ شعرسرودن را بصورت شنیداری و تقریبی بلدید ؛ اما اگر این مهم را از طریق آموزش مباحث علمی ادبیات مثل درس عروض و قافیه و بدیع و بیان ، به شکلی کامل از طریق مطالعه‌ی بخش وبلاگ های آموزشی همین سایت که استادان بزرگوار ارائه می دهند و یا در کتب موجود مطالعه نمایید ؛ قلمی مآثربیان خواهید داشت .



- باتوجّه به مصراع اوّل ، شعر در بحر رمل مثمّن محذوف است .

یعنی در وزن : فاعِلاتُن - فاعِلاتُن - فاعِلاتُن - فاعِلُن .



- برخی مرجعِ ضمایر منفصل ، در جمله‌بندی ها
درست بیان نشده است .


- بایست به مطابقتِ نهاد و فعل ِ جملات دقّت نمایید.


- خطاب ها گاه از دوم شخص به سوم شخص ناگهانی تغییر یافته است . بهتر بود به‌صورت یکسان و سرراست ، تا آخر ابیات مخاطب قرآن کریم بود .



مونسِ هر (صبحم) و هر شام قرآن کریم
همنشینِ دائمُ الاَیّام قرآن کریم ...

کاش می‌شد خدمتی (بهرت) کنم ( از اشتیاق)
تا که (باشم) جزئی از خُدّام قرآن کریم

ای شکوه وحدت اسلامیان ...( حرفِ خدا)
افتخار و عزّتِ اسلام قرآن کریم

روشنی‌بخش همه جان‌ها تویی .. (یانورِ حق)
بیِّنَه بر حیرت و اِبهام - قرآن کریم

آمدی بهر هدایت از برای مردمان
مأخذی بر (جمله‌ی) اَحکام قرآن کریم

ای سروشِ رحمت و نور و ضیاء ( ای باورم )
ذکرِ تو دل را کند آرام قرآن کریم

هم پیامِ صلح داری هم جهاد ( و هم عطا)
امر و نهی ات درخور حُکّام قرآن کریم

منبع مهر و محبّت آیه های مهر تو
مادری کردی بـرا ایتام ــ قرآن کریم

بعد از عشق (حضرتِ پروردگارم دائماً)
والدین را می کنی اکرام قرآن کریم

از حقوق اجتماعیّ و شئونِ زندگی
(کرده ای ) صحبت (تو) از ارحام قرآن کریم

حرمت انسان که جای خود ( تو در درکی عمیق)
توصیه ( داری) بـرا احشام ــ قرآن کریم

پاک باشد از نفاق و کفر ( اگر ) دل‌های ما
خوب و بد را (می‌کنی الهام ) قرآن کریم

( نسبت ات در ) انتخاب راه خیر و راه شَر
( داده ای مان ) اختیار تام قرآن کریم

بعضی از جنّ و بشر (نادان و سردرگم شدند)
شأنشان را گفته کَالاَنعٰام قرآن کریم

عشق ورزی گر نمایی با جمال آیه ها
( می زُدایی ) از غم و آلام قرآن کریم

( سوره هایی) چند باشد مطلع هر کار خیر ...
( بهترینی احسَنُ الخُتّام ) قرآن کریم

توصیه بر صبر و بر حق می کنی ( ما را عزیز)
از شرافت ( می‌دهی) پیغام قرآن کریم

رَوح و ریحانی ( تو رضوانی ، شکوه ایزدی )
( برکت و رحمت تو بر ) افهام قرآن کریم


✍️ سید محسن نصرالهی




شاعری به نامِ زنده یاد مهدی سهیلی هم شعری چنین زیبا
درباره‌ی قرآن کریم دارند که همین جا درج می گردد:



اشكم چكد هر نيمه شب بر صفحه ی قرآنِ من
گوئي كه آتش مي زند هر شعله اش بر جان من

قرآن مگو درياست اين .. درياي ناپيداست اين
تا جاودان بر جاست اين .. هر واژه اش برهان ما

از دولت هر آيه اي بينم ز رحمت سايه اي
هر دم پناهم مي‌دهد از آتش پنهان من

هر جمله لرزاند مرا .. وَ ز شوق گرياند مرا
لطفِ خدا خوانَد مرا ..صد واي از حرمان من

هر سوره اش دارالشّفا در نورآن عطر و صفا
بر درد ناپيدا بُوَد .. قرآن من درمان من

چون مرغكان خانگي غمگيني از بي دانگي
بينا نِئي تا روز و شب.. گسترده بيني خوانِ من


گويد چرا تر دامني ؟ راهِ مخالف مي‌زني ؟
من با تو ام تو از مني .. تو جانی و جانان من

گاهي برآيد اين صدا .. گفتي به من قالوا بلی
اكنون چه كوشي بي سبب .. تا بشكني پيمان من

دعويّ معبودي مكن .. آهنگ نابودي مكن
اي بندة نمرودي مكن ... پروا كن از توفان من

من جنّتم آتش توئي .. من رحمتم سر كش توئي
خود را چرا افكنده اي .. در شعلة عصیانِ من

از قرب ما دوري مكن .. وَز يار مهجوري مكن
در گلشن رحمت درآ .. اي بلبل بستان من

دل خستگان را ياورم .. لب تشنگان را كوثرم
از تو به تو عاشق‌ترم .. من آنِ تو ، تو آنِ من

از گِل به دل پرداختم .. تا از تو آدم ساختم
شيطان مَشو .. بيرون مرو ... از حلقه‌ی عرفان من

گاهي برآيد اين ندا ... رحمان نسوزاند تو را
خود آتشي امّا بيا ... در رحمت ِ بارانِ من

نام مرا آواز كن .. روح مني اعجاز كن
خاكي مشو پرواز كن .. بالاتر از كيهان من

در سينه‌ی سينا بيا .. تنها مشو با ما بيا
اي قطره در دريا بيا .. تاخود شوي عُمّان من

راز مرا محرم توئي .. مقصودم از عالم توئي
حوّا توئي آدم توئي .. برگرد در رضوان من

زين آيه ها گريان شوم .. در اشك خود پنهان شوم
نالم ز غفلت‌ها بسي .. غفلت بود زندان من

در دل بسي زاري كنم ... وَز خويش بيزاري كنم
زيرا نباشد در جهان ... جز من كسي شيطان من

غافل شدم در زندگي .. مي‌گريم از شرمندگي
يكدم نكردم بندگي ... فرياد از نسيان من

هر آيه افروزد مرا ... درماندگي سوزد مرا
نا گَه گريزان مي‌شود ... كفر من از ايمان من

زين سوره ها افروختم ... آتش گرفتم سوختم
لب را زحيرت دوختم .. تا نشنوي افغان من


شعر از زنده یاد مهدي سهيلي



ازین که
به جهت ضیق وقت ، سریع و خلاصه نوشتم عذرخواهم .



قلم شریف‌تان جاودان نویسای ارزش ها
سلامت و دلشاد باشید و سربلند.