دو توکای غمگین
دو اواز تراوا
.
.
.
در انتهای شب تند زمستانی...
🌸
بزم بوسه های مذکر
خروش شاد فرداها
.
.
.
عطر گیسوان پرعطش خرما
🌸
گلوگاه نگاه آشنا
فروپاشی اندوهها
.
.
.
جنگلهایی که میگذرد، از رستاخیز دو بازوی شیرین
🌸
گرم سالهای نوازش
بنفش غلیظ ناجیانه
.
.
.
در لبان شعر روییده
نغمه ی ناب قناریها..
🌸
جامدان نازهایم
پرهای هزاران ترانه
.
.
.
چون تراش غزل
اشک من،دانه دانه...
دانه دانه..
دانه
🌸
شعبده ی شکوفه ی گوجه سبز
کالبد کنیسه های اسفند
.
.
.
طرحی از ترش و شیرین لبهایت
🌸
عرشه های پرخیال
موجهای مهربان
خون رگهای نیاکانی جاودان
🌸
دو اختر سیاه میگسار
شاخه های پرجوانه ی انار
٠
٠
٠
نام تو
برف و و خون و زاغ
نام من
یک طلوع کند پرشکوه،
از فراغ
🌸
بهــــار
.
.
.
نبوغ عاشقانه ها
خوشه های زبرجد و پگاه و آسمان مبتلا
🌸
بهار
.
.
.
سرود گیلاسی در حریر مه
شکوفه ی شاد بادامستانها در باد
🌸
نوزاد دلبند باران
رودهای شیر و عسل
.
.
.
هزاران حرف نگفته.
« نوروز هزار و چهارصد و چهار خورشیدی، پیشاپیش بر همراهان فرهیخته اندیشه و ادب، فرخنده و پدرام باد»