در درگهت سگ بودن آرزوست

خدایا همچنان امیدم بتوست
هرچه هستمو دارم از توست
گرچه غفلتو بدعهدی ز ماست
اما رحمتو کرمت، همواره برجاست
***
ز ما بود که نمکدانها بشکسته است
که حساب نااهلی زما در رفته است
وای از اینهمه غرورها که فانیست
که همانا تنها اوست که مانیست
***
چه بگویم که همش از ناسپاسیست
که خلقت سگان از سپاسگزاریست
دگر نگویم که انسانم آرزوست
در درگهت سگ بودن آرزوست
***
خدایا چرا ز ما اینهمه ناسپاسیست
که اینهمه پیشه ی ما ریاکاریست
او که خوان نعمتش همیشه جاریست
از ما فقط که بندگیش را کافیست
***
که با نبودش همه چیز بی معناست
ره یکی باشد آن راه نجات خداست
که مقصود بندگی نیست ، رهایی ست
چو دُر از صدف بیرون آید ، قیمتی ست
***
اینهمه سرگردانی و حیرانی برای چیست
هرچه به عالم بنگری همه چیز خداییست
آن یار بی منت را بخوان که بی ریاست
که تنها راه نجاتت، راهنمای بیراهه هاست