سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 16 اسفند 1403
  • روز وقف
7 رمضان 1446
    Thursday 6 Mar 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)

      پنجشنبه ۱۶ اسفند

      ترا یک روز

      شعری از

      سید محمد اقبالیان

      از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی

      ارسال شده در تاریخ ۴ روز پیش شماره ثبت ۱۳۶۲۳۱
        بازدید : ۲۴   |    نظرات : ۴

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر سید محمد اقبالیان

       
      ترا یک روز خواهم دید
      نمیدانم کدامین روز
      نمیدانم کجا یا کی
      ترابعدازهزاران سال بی رویا
      ترا بعدازهزاران روزبی خورشیدخواهم دید
      به گاه یورش غمهای مردافکن
      به آن گاهی که دل در ازدحام رنج وتنهایی
      میان سینه میخواهد که بشکافدجدارسنگی دیوار زندان را
      که باشد تا رها گرددازاین زندان جان فرسا.
      که باشد تا دمی آساید ازاین بغض بی پایان هستی سوز.
      توچون اعجازی ازروح مسیحایی
      براین جان به درد آلوده میتابی.
      ترا آن روز خواهم دید
      در آن فرخنده دم آن آسمانی لحظة بی چون
      چه خواهم کرد؟
                 چه خواهم گفت؟
                                       ویا چونان وچون در مقدمت افتان وخیزان افکنم خودرا؟
                                                                                                                                   نمیدانم.
      ولی بی شک چواین بغض سترگ و پیروسنگین
                                                                   این گرامی بغض
      چوآهی از سویدای دلم خواهد که راه رفتن آغازد
      چنان گریم که ذرات وجودم اشک گردند و
      زچشمانم فروبارند
      چنان گریم که شب رنگ سحرگیرد
      وماه و اختران آسمان از گریه ام در پردة اندوه رخ پوشند.
                                              *******
      نمیدانی چه سان محتاج دیدارتوام ای یار
      نمیدانی چه سان میجویمت در ظلمت این شام خوف انگیز
      نمیدانی چه سان میخواهمت چونان زلالین چشمه ای
                                                      درمتن این صحرای آتش گون.
      نمیدانم چه هستی یا که هستی یا کجایی ای بهشتی یار.
      اهورایی ویا اهریمنی یا خودپریزادی؟
      زنی؟مردی؟توپیری یا که برنایی؟
      ولی ای هرچه هستی یار
      ترایک روز خواهم دید
      ودر آن روز شورانگیز
      درآغوشت شوداین جاودانی غم فراموشم
      وازاین بغض هستی سوز
      رها خواهم شدن آن روز.
      ترا یک روز خواهم دید
      تو ای آغاز روز روشن ایام
      پس از شام سیاه وسرد یلدایی.
                                      توای پایان ایام شکیبایی.
                                                                                            بیست ودوم فروردین 1403
                                                                                                تهران _ محلة مهرآباد  
      ۳
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      عباسعلی استکی(چشمه)
      ۱۴ ساعت پیش
      درود بزرگوار
      بسیار زیبا و خوش آهنگ بود
      دستمریزاد خندانک
      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۱۰ ساعت پیش
      درود بر شما خندانک

      امیدوارانه و‌ زیبا خندانک
      ساسان نجفی(سراب)
      دیروز
      درود بر شما..
      بسیار زیباااست..
      خندانک خندانک
      خندانک
      محمد باقر انصاری دزفولی
      دیروز
      زیبا ودلنوازسرودی بود
      هزاران درود
      خندانک خندانک خندانک
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2