اولوا الالباب...

چه عاشقانه‌ی زیبا و دلچسبی...
پایان‌بندی هم جالبه
یه ذره ویرایش حال شعرتونو خوب‌تر می‌کرد...

مثلنی پای اوراق عشق نه پای دفتر اوراق عشق...

درود بر جناب فریادی ارجمند

درود بزرگوار
چه ارتباطی هشت؟
در ترکیب «أُولُوا الْأَلْبابِ»، کلمه «اولوا» اسم جمع است؛ یعنی مفردی است که دلالت بر معنای جمع دارد؛ چون مفردش «ذو» به معنای صاحب است. «اولوا» نیز به معنای صاحبان می‌باشد.

«اَلباب» جمع «لُبّ»، به معنای عقول است. راغب می گوید: «الباب» یعنی عقل خالص و عقلی که از هر آلودگی پاک است. «لُبّ» به معنای اصل و مغز هر چیزی است.[۱] و نیز گفته شده «الباب» از ریشه «لبب» به معنای مغز است، مثل مغز بادام و... و در اصطلاح قرآنی به معنای عقول، عقل، عقل خالص و پاک آمده است. لذا «اولواالباب» به افراد صاحب تفکر و اندیشه و درک، اطلاق می شود.[۲]

نامگذارى به عقل پاک و خالص براى این است که عقل و خرد، خالص کننده‏ همه معانى است که در وجود انسان هست. گفته‏ اند مفهوم واژه «لُبّ» برتر و والاتر از معنى عقل است؛ هر لُبّى عقل است و هر عقلى لُبّ نیست؛ لذا خداى تعالى فهمیدن و درک احکامى که عقل‏ هاى کامل و پاک، آنها را مى ‏فهمند، مربوط به «أُولُوا الْأَلْباب» می داند، یعنى فرزانگان و صاحبان عقول و خردهاى کامل.[۳]

درود برشما
زیبا ودلنشین بود

آفرین بر هستی و اشعار شما
شاعر شیرین سخن گلبار ما